Ui

De ui (Latijn: allium cepa) wordt wereldwijd in de keuken gebruikt. Uien zijn sterk van smaak, bij verhitting neemt de sterkte van de smaak af. Uien zijn er in allerlei soorten maten.

In Nederland vinden we in de winkels vooral de gewone uien, rode uien en sjalotjes.

Geschiedenis

De ui vindt waarschijnlijk zijn oorsprong in Azië. Er zijn geschriften van rond 3000 v.Chr. gevonden waaruit blijkt dat de ui in Iran, Afghanistan en China verbouwd werd. Later werd de ui ook in India verbouwd, waarna via India de ui ook in Griekenland en Egypte terecht kwam. In Egypte komt de ui veel in decoraties en hiërogliefen van piramides voor. Uien werden meegegeven met de doden voor het volgende leven. Ze waren tegelijkertijd voedsel en medicijn tijdens de reis naar het hiernamaals. Na de introductie van de ui door de Romeinen in Europa werd deze groente snel populair. 

Taal

In Vlaanderen wordt de ui, ajuin genoemd. Beide woorden zijn eigenlijk hetzelfde. Ajuin, zusterwoord van het Engelse onion en het Franse oignon, klonk in Noord-Nederland als “ui-jèn”. Woorden op -en zijn meestal meervoud, daarom werd ui-jen voor meervoud gebruikt en ui voor enkelvoud.

Het Duitse Zwiebel en het Nedersaksische en Friese woord si(e)pel stammen af van het Latijnse cepula, het verkleinwoord van cepa (ui).

Verkrijgbaarheid

Uien zijn het gehele jaar verkrijgbaar.

Recepten met ui

Recepten met rode ui

Bronnen: Wikipedia